Ο Καραγκιόζης των παιδικών μας αναμνήσεων
Γράφει ο Νίκος Μίχαλος
Ντελάλης: Ακούσατε, ακούσατε, όποιος κουρέψει ένα αβγό μπροστά στο Βεζύρη, θα πάρει 10 λίρες αμοιβή στο χέρι.
Καραγκιόζης: Ορέ τύχη μανούλα μου, θα του πάω εγώ ένα αβγό μαλλιαρό από μαλλιαρή κότα σπάνια ράτσα.
Χατζηαβάτης: Καραγκιόζη, τι μονολογείς σκέφτεσαι πάλι κανένα κόλπο;
Καράγκ.: Ναι, ρε φίλε Χατζηατζάρη αλλά δεν θα το μαρτυρήσεις, θα βάλω κόλλα σ’ ένα αυγό για να κολλήσουν πάνω του πούπουλα, μετά θα το κουρέψω στο Βεζύρη και θα πάρω τις λίρες.
(Στο σαράϊ) Βεζύρης: Καλώς τον Καραγκιόζη. Έχεις εσύ το αβγό που λέμε, δηλαδή αυγό για κούρεμα, να το δούμε!
Καράγκ.: Να το πασά μου, αυτό είναι και είναι σπάνιο, γιατί γεννάει μια φορά το μήνα η κότα, θέλεις να κουρέψω τα μαλλιά αλλά μετά θα χαλάσει.
Βεζίρης: Όχι, άστο καλύτερα, όπως είναι θα το έχω στο σαράι να το δείχνω στους ξένους, γι’ αυτό μην το χαλάς. Πάρε και τις λίρες και όταν γεννήσει άλλο να ξανάρθεις.
Καράγκ.: Ευχαριστώ πασά μου αλλά αυτή η κότα είναι σπάνια και ξεπουπουλιάζει τον κόκορα καλά καλά για να βγει το μαλλιαρό αβγό, είναι κότα του σαλονιού αυτή η ράτσα.
Βεζίρης: Και που είναι αυτή η κότα Καραγκιόζη. Είναι εδώ στο Βιλαέτι;
Καράγκ.: Ναι, πολυχρονεμένε μου Βεζύρη, αλλά δεν λέω που γιατί θα μου την κλέψουν και θα χάσω τις λίρες.
Βεζύρης: Και ο καραφλός κόκορας που είναι;
Καράγκ.: Εδώ στο Βιλαέτι αλλά τον έχει δέσει να μην φύγει, έλεγα να τον κάνω με τα κρεμμυδάκια στο τσουκάλι αλλά τον λυπήθηκα, σκέφθηκα να τον βγάλουμε στο τσίρκο με τη μαλλιαρόκοτα, να κάνουν νούμερο ο καραφλοκόκορας και η μαλλιαρόκοτα.
Βεζίρης: Ωραία, θα ’ρθούμε όλοι τότε στο τσίρκο να το δούμε, τι εισιτήριο θα ‘χεις;
Καράγκ.: Δεν θα βάλω εισιτήριο γιατί θα με πιάσει η Εφορία, θα ’χει είσοδο ένα κιλό λουκάνικα ή παστουρμά ή ό,τι άλλο τρώγεται.
Βεζίρης: Μπράβο παιδί μου, θα διασκεδάσει πολύ το Βιλαέτι και γι’ αυτό σου δίνω δύο κουτιά λουκούμια δώρο. Άντε τώρα στην παράγκα και να ’μαστε σε επαφή.
Καράγκ.: Αντίο, πασά μου, αλλά πάρε πίσω το ένα κουτί λουκούμια και άμα ξεμείνω τότε θα ’ρθω να πάρω και το άλλο. Πάω τώρα να φτιάξω το καρα-τσίρκο. Γεια σου πασά μου.
(Σε λίγο) Χατζηαβ.: Τι έγινε βρε θεοπάλαβε, πέτυχε το κόλπο;
Καράγκ.: Αν πέτυχε λέει, πήρα τις λίρες και δώρο ένα κουτί λουκούμια, που να ξέρει ο Βεζύρης, ότι το αβγό ήταν ξύλινο και βαμμένο αλλά μην το πεις πουθενά μόνο που θα βρω καραφλοκόκκορα τώρα; Θα τον στείλω για κοκορομαχία να τον ξεπουπουλιάσουν και θα τον πάρω πάλι.
Χατζηαβ.: Πας γυρεύοντας για ξύλο πάλι.
Καράγκ.: Δεν βαριέσαι, τόχω συνηθίσει αλλά τώρα που έβγαλα τις 10 λίρες θα περάσω μπέϊκα όλο τον μήνα. Αγαπητό κοινό, εδώ τελειώσαμε για απόψε και άσ’ το Βεζύρη να περιμένει το τσίρκο. Θα του πω ότι ψόφησε ο κόκορας.
Άντε γεια σας, γεια σας, πηγαίνετε στο σπίτι να κουρέψετε τα αβγά σας.
NIKOΣ ΜΙΧΑΛΟΣ - ΛΕΟΝΤΑΡΙ ΑΡΚΑΔΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου